Ferdi Baba’dan Ata Demirer’e başrol teklifi

Lambalı Saz İzle
Fantazi ve arabesk müziğin ünlü sanatçısı Ferdi Tayfur, TRT ekranlarında yayınlanan ‘Ferhat Göçer ile’de rol aldığı filmlerin şarkılarını da seslendirdi ve programda 22 yıl sonra yeniden sinemaya döneceğini açıkladı. Bugüne dek 30’un üzerinde filmde oynayan Ferdi Tayfur “sinema benin en büyük aşkım ve uzun bir aradan sonra aşkıma geri dönüyorum” dedi.


Tayfur, senaryosu da kendine ait olan Lambalı Saz adlı yeni filminin çekimlerine yaz aylarında başlayacağını açıkladı. Ünlü sanatçı kendisinin de rol alacağı filmin diğer başrolü için Ata Demirer’e teklif götürmüş. Ferhat Göçer ile’ye konuk olan Ferdi Tayfur bugüne dek oyunculuğundan en çok etkilendiği kadın sanatçının Necla Nazır olduğunu söyledi.

Ferdi Tayfur'un Yeni Projesi

TRT’nin aklına geldiğini sanmam. Ferhat Göçer düşünmüştür olsa olsa… Cumartesi gecesi programının konuğu Ferdi Tayfur’du… Doğrusu çok hoşuma gitti… Yıllar yılı TRT’nin hor gördüğü Ferdi Tayfur, bir anlamda onore ediliyordu. İki saati aşan programı ve özellikle Tayfur’un 30 yılı aşkın süredir unutulmayan şarkılarını dinlemekten büyük keyif aldım.
Sanat dünyasında beraber büyüdüğüm isimlerden birisiydi… 1978 İzmir Fuarı’nda başlayan dostluğumuz bugünlere kadar sürdü gitti.
“ Yaktı Beni, Sende mi Leyla, Huzurum Kalmadı, Bilsen Uzaklarda Kimler Ağlıyor” gibi unutulmaz şarkılarını canlı olarak seslendirirken, ekranı da yaktı geçti… Ferhat Göçer’li TRT’deki gece tam anlamıyla nostaljik bir müzik ziyafeti oldu benim için.

Unutulmaz parçalarını “ Boynu Bükük Şarkılarım” adıyla yeni bir albümde topladığını açıklayan Tayfur, yeni romanı Yağmur Durunca’dan ve Lambalı Saz isimli bir film projesi olduğunu da anlattı. Ferdi Tayfur’u izlerken düşündüm; 30-35 yıla damgasını vuran ve hala dimdik ayakta kalan bir avuç bestekar-sanatçımız var. Şu büyük iddialarla açılan ve kısa sürede klip kanalına dönüşüp doğru dürüst izlenmeyen TRT Müzik, neden onların hayatlarını belgesel olarak çekmeyi düşünmez. Gelecek kuşaklara bundan daha güzel armağan olur mu?

Uğur Güneri'nin Yazısından Alıntıdır